برخی ما انسانها از دیر باز عادت داریم که از خداوند برای خودمان یک بت معنوی و تصویری در مغزمان بسازیم،و این بت را آنچنان واقعی ببینیم که دیگر بین سراب و واقعیت تشخیص ندهیم.

اگر امروز از یک ایماندار مسیحی سوال شود که خداوند یعنی چه ؟بدون شک یک جواب کاملا همسان و همسو و همسطح نخواهید شنید،بلکه هر کسی سعی میکند بر اساس درک و دانش و تجربه خود،"خداوند را تعریف کند!"

برخی از ما انسانها یادمان رفته است که هر کاری که انجام میدهیم ،داریم یک نوع شریعت را به جا میاوریم که بعد از مدتی ارزشش را برای شخص خود ما از دست میدهد،و انوقت فکر میکنیم که مدتها خودمان را گول زدیم و هیچ چیزی واقعی نبوده،چون همه چیز ساخت و محصول فکر انسانی و شریعت مدارانه ما بوده است.

اصل اول اینکه ما انسانها قرار نیست در همه چیز و همه کار قوی و قهرمان و عقل کل باشیم،بلکه قرار است "خــــــــــودمان در خداوند باشیم"

اصل دوم اینکه ما قرار نیست خودمان را لوس کنیم و ادای ادمهای مقدس و روحانی را دربیاوریم تا مورد توجه و محبت ویژه خداوند قرار بگیریم ،چون اولا جز خداوند تقدیس شده هیچ شخصیتی نیست ، و ثانیا این لوس بازی روحانی و سطحی و شریعتمدارنه باعث میشود که از خداوند دور بشویم.

واقعیت اینست که اگر دلهای ما کاملا همسو با خداوند باشد،دیگر اصلا احتیاج به هیچ کار حیرت انگیز و مقدس مابانه نداریم،چون در روح و روان جز خداوند در دل ما کسی نیست و هرگز هم نخواهد بود.

در این قسمت از کلام مقدس به صورتی زیبا نوشته شده است که هر کسی که دلش "به تمامی وقف خداوند"است، به او قوت (قدرت خداوندی)بخشیده خواهد شد.

اینجاست که ما باید قبل از هر سوالی از خود بپرسیم که دل ما و آرزوهای ما وقف چه هستند؟!
دغدغه های روزمره ما از کجا میایند و ارزوهای ما چیستند؟
از چه در زندگی میترسیم و چرا میترسیم؟
چگونه میتوانیم زندگی خدومان را در دلمان و روح و روانمان را یکباره و برای همیشه به خداوند بسپاریم و فقط با او همسو باشیم؟

برای همه شما عزیزان برکت و خوشبختی و سعادت در نام خداوند خواهانم!

براستی که کلام خداوند زنده و راهبر جاودانی است!
جلال بر نام و کلامش!
در نام مقدس عیسی مسیح آمین.
برادرتان مرتضی‌ محمدی از نروژ....